Arthropoda (Eklembacaklılar) şubesi, sert dış iskeletli (kabuklu) ve eklemli uzantılı (ayak-bacak) hayvanları içerir. Birçok bilindik tür eklembacaklılar şubesi altında sınıflandırılır: karada böcekler, örümcekler, akrepler, kırkayaklar ve çıyanlar; suda yengeçler, kerevitler, karidesler, ıstakozlar ve deniz kabukluları bu şubenin üyeleridir. Şube, diğer tüm hayvan gruplarının toplamından daha fazla tür ve birey içerir; bilinen tüm hayvan türlerinin yüzde 85´inden fazlası eklembacaklıdır. En yaygın yaşam alanlarında yaşar ve en fazla çeşitte yiyecek tüketirler.

Arthropoda kelimesi eklem anlamına gelen Yunanca arthro ve ayak anlamına gelen pod kelimelerinden türetilmiştir; grubun benzersiz bir özelliğini ifade eder. Sayı ve işlev bakımından büyük farklılıklar gösteren eklemli bacaklara uzantılar denir. Uzantılar yemek, hissetmek, algılamak, çiftleşmek, solunum yapmak, yürümek veya savunma için kullanılır. Bununla beraber, eklembacaklılar sert ve koruyucu bir dış iskelet (dış kabuk) geliştirmiştir. Kitin, eklembacaklıların dış iskeletlerinin ana bileşenidir. Yengeçler ve deniz kabukluları gibi bazı gruplar, dış iskelete kalsiyum karbonat salgılayarak onu kalın ve sert hale getirir. Eklembacaklılar büyümek için periyodik olarak dış iskeletlerini değiştirmelidir (dökmelidir). Değiştirme sırasında genişlemeye izin vermek için daha büyük bir dış iskelet oluştururlar. Dış iskelet ve eklemli uzantıların birleşimi bir zırh takımına benzer. Hareketi sağlayan kaslar dış iskeletin iç yüzeyine bağlıdır. Eklembacaklılardan farklı olarak balık ve insan gibi omurgalıların kasları endoskeleton adı verilen bir iç iskeletlete bağlıdır.

Bir eklembacaklının vücudu, halkalı solucanlarda gördüğümüz gibi, parçalara ayrılmıştır. Kırkayaklar ve çıyanlar gibi türlerde, parçalar birbirine oldukça benzerdir. Karıncalar gibi diğer türlerde, parçalar vücudun ana bölgelerinde kümelenmiştir. Böceklerin birkaç parçadan oluşan bir karnı (abdomen, ayrı bir başı ve ayrı bir göğsü (toraks)vardır. Çoğu parçanın bir çift bağlı eklemli uzantısı (bacak) vardır. Arka çiftler genellikle yüzme bacakları, orta çiftler yürüme bacakları ve ön çiftler yiyecek alma aparatları veya duyusal organlar (antenler) olarak işlev görür.

Eklembacaklılar tam bir sindirim sistemine ve gerçek bir seloma (solom) sahiptir. Eklembacaklılar, vücudu uyaran birçok küçük sinir lifine çatallanan büyük bir ventral sinir kordonuna ve sinir sistemine sahiptir. Ventral sinir kordonu, vücudun baş segmentindeki küçük bir beyne gider. Birçok eklembacaklının görüntü oluşturan bileşik gözleri ve mükemmel kimyasal duyusal yetenekleri vardır. Eklembacaklıların dolaşım sistemi, yumuşakçalarda olduğu gibi açıktır. Damarlar kanı kalpten vücut boşluğuna taşırken, kan küçük gözenekler aracılığıyla kalbe geri döner. Eklembacaklıların bir diğer farklılığı özel kas yapılarıyla ilgilidir; kasları çizgilidir, çizgili kas, düz kastan çok daha hızlı bir kasılma hızına sahiptir ve muhtemelen birçok böcekte uçuş gelişimini sağlayan bu özelliktir. Eklembacaklılar genellikle iki evciklidir (yani iki ayrı cinsiyetleri vardır) ve birçok türde gelişim dolaylıdır, yani olgunlaşmamış form ebeveynden çok farklı görünen ve yetişkin vücut planına dönüşmek için metamorfoz adı verilen bir süreçten geçen bir larvadır. Lepidopteran böceklerin tırtıldan kelebeğe dönüşümü bu tür yaşam döngüsünün çarpıcı bir örneğidir.