floranatolica
 
Ara Üye girişi DDbtn
-
Türkiye'de gözlenen Ranunculaceae cinsleri



Ranunculaceae / Düğünçiçeğigiller
Türkiye´de Ranunculaceae (Düğünçiçeğigiller) ailesine bağlı 20 doğal cins gözlenmiştir. Koyu alanlar ailenin tahmini doğal yayılış alanlarını, turuncu noktalar ise bireylerin gözlem konumlarını belirtmektedir.
Aconitum
Actaea
Adonis
Anemone
Aquilegia
Caltha
Ceratocephala
Clematis
Consolida
Delphinium
Eranthis
Helleborus
Myosurus
Nigella
Pseudodelphinium
Pulsatilla
Ranunculus
Staphisagria
Thalictrum
Trollius

 

Ranunculaceae morfoloji [1]

Otsu bitkiler, nadiren odunsu tırmanıcılar. Yapraklar genellikle almaşlı ve sitipulsuz, bazen tümü tabanda, nadiren karşılıklı veya sitipullu. Çiçekler erdişi, altdurumlu, aktinomorf veya zigomorf. Çiçek örtüsü tek sıralı veya iki sıralı, segmentler genellikle serbest, içteki halkalar sıklıkla balözlü. Sitamenler genellikle çok sayıda, sarmal dizilişli, merkezcil anterler dışa dönük. Ginokeum ayrık karpelli, nadiren birleşik karpelli ya da tek karpelli. Meyve kapçık veya foliküllerden oluşan baş şeklinde, nadiren 1 foliküllü veya üzümsü.

Ranunculaceae genel anlatım [2]

Familyanın bazı türlerinden süs bitkisi olarak yararlanılır ve uyuşturucu madde yapımında kullanılır. Bunun yanı sıra Aconitum cinsine ait dört tür: A. anthora L., A. cochlare Woroschin, A. nasutum Fisch., A. orientale Miller; Delphinium cinsine ait iki tür: D. staphisagria L. ve D. linearilobum; Helleborus cinsine ait iki tür: H. orientalis ve H. vesicarius türlerinin zehirli oldukları bilinmektedir. Otsu, nadiren tırmanıcı odunlu bitkilerdir (Clematis sp.). Yapraklar genellikle almaşık dizilişli ve kulakçıksız olup bazen yaprakların hepsinin tabanda, nadiren karşılıklı dizilime sahip ve kulakçıklıdır (Trollius, Caltha, Thalictrum, Ranunculus). Çiçekler erdişi, ovaryum üst durumlu ve ışınsaldır (Aconitum, Delphinium, Consolida). Çiçek örtüsü, tek sıra üzerinde dizili ya da iki sıralıdır. Kaliks ve korolla bazen ayırt edilemez. Parçalar serbest, çoğunlukla hepsinin iç halkası nektaryum içerir. Stamenler, genellikle çok sayıda, çevreden merkeze doğru, spiral dizilişlidir. Bazı cinslerde stamenler verimsiz yapıdadır (Aquilegia). Anterler, dış yüzden açılan, dışa yönelimli yapıdadır. Dişi organ, apokarp, her biri tek karpelden yapılmış, iki ya da çok sayıda pistil taşıyan çiçeklerdir, nadiren de tek karpelli ya da birleşiktir. Meyve, aken ya da folikül, nadirende tek folikül ya da bakka, tek başlıdır. Çiçeklenme durumu çok çeşitlidir. Anemone ve Eranthis’ te çiçekler tek tek olabildiği gibi, genellikle simöz çiçek durumundadır. Bazı örneklerde de, Nigella ve Anemone’da olduğu gibi çiçeğin altında yapraklar involukrum oluşturmuştur. Karpeller ise bir tanesi tabanda veya çoğu kenarda dizili, çok sayıda, serbest veya birleşiktir. Övül anatroptur. Nigella’ da karpeller birleşikken, Acteae’ de yalnız tek bir karpel vardır. Tohumlar, küçük ve yağ dokulu besidokuya sahiptir (Davis 1965, Seçmen 1995).


1) Davis PH (1965). Ranunculaceae, Şu eserde: Davis PH (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Edinburgh University Press, Edinburgh, 1: 95. (Çeviri: ibuflora.ibu.edu.tr)
2) Ekmekçi̇gi̇l, M. (2006). Ankara Üni̇versi̇tesi̇ Fen Fakültesi̇ Herbaryumu (Ank) Ranunculaceae Fami̇lyasi Revi̇zyonu [Unpublished master´s thesis]. Ankara Üni̇versi̇tesi̇ Fen Bi̇li̇mleri̇ Ensti̇tüsü.
3) Davis, P.H. 1965. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburgh, University Pres, 1: 95- 203
4) Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekat, L. ve Leblebici, E. 1995. Tohumlu Bitkiler Sistematiği. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitaplar Serisi No: 16, 4. Baskı, İzmir.
5) Türkiye'de tespit edilen türler listesi için BizimBitkiler.org.tr veritabanından yararlanılmıştır (Güner,A., Aslan,S., Ekim,T., Vural,M., Babaç,M.T., (edlr.), (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.).