Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika’da yayılış yapan 11 türü vardır (Farjon, 2010). Kışın yaprağını döken boylu ağaçlardır. Dallar gövdeye düzensiz olarak dizilmiş, yatay uzanır veya sarkıktır. Gövde kabukları genç ağaçlarda gri, gri-kahverengi ve düzgün, yaşlanınca kırmızımsı kahverengi-kahverengi ve çatlaklıdır. Uzun ve kısa sürgünleri vardır. Yapraklar şeritsi-iğne yaprak biçiminde, az veya çok yassı, alt yüzlerinde bazen de her iki yüzünde stoma çizgileri vardır. Uzun sürgünler üzerindeki yapraklar teker teker sarmal olarak bulunur ve yalnızca 1 yaşındaki sürgünlerde yaprak vardır. Kısa sürgünlerde ise 10-60 yaprak bir arada püskül gibi yer alır (Parker, 1993). Genellikle açık yeşil olan yapraklar sonbaharda dökülmeden önce sarı renk alır. Erkek ve dişi çiçekler kısa sürgünler üzerinde kozalakçık halinde teker teker yer alır. Dişi çiçek kozalakçıkları kısa saplı, genellikle dik durur, morumsu, kırmızımsı nadiren yeşil renklidir. Bir yılda olgunlaşan kozalağın pulları açılır fakat dağılmaz. Bazı türlerde brahte fazla gelişmiştir ve dışarıdan görülür. Tohum küçüktür, kanat tohumla kaynaşmıştır (Wu ve Raven, 1999). Kuzey yarıkürenin soğuk ormanlık bölgelerinde yetişen, sert, ağır ve dayanıklı odunlara sahip önemli bir orman ağacı olan melezlerin L. decidua ve L. kaempferi türleri süs bitkisi olarak dünyanın değişik yerlerinde yetiştirilmektedir.