Genel anlatım [1]
Yerden itibaren dallanabilen, sivri, dar ve konik (piramidal) bir tepe oluşturan, düzgün ve dik gövdeli, uzun boylu, açıkta serbest olarak yetişen, herdemyeşil, monoik
ağaçlardır. Sürgün ve dalları gövde üzerinde çevrel dizilmiştir. Yaşlı ağaçların gövde kabukları pullu ve çatlaklıdır. Gölgeye dayanıklı olduklarından sık yetişmiş veya yetiştirilmiş ladin fertlerinde ancak yaşlı ağaçlar doğal dal budanması sonucu, topraktan itibaren gövdelerin yarısına kadar açıldığı görülebilir. Sığ (yayvan) köklüdürler ve bu nedenle kuvvetli rüzgâr ve fırtınalara karşı dayanıklı değillerdir. Sık ve çok sıralı sarmal olarak, sürgünlere teker teker bağlanmış bulunan iğne yapraklar, dört veya üç köşeli ya da hafif yuvarlaktır; yassı olanları da görülür. İğne yapraklar uzun ömürlü olup 7-10 yıl sürgün üzerinde kaldıktan sonra dökülür. Yalnızca uzun sürgünleri bulunan ladin ağaçlarının yaprakları koparıldığında ya da döküldüğünde törpü gibi ve odunlaşmış çıkıntılar görülür. Bu özellik cinsin kolaylıkla tanınmasını sağlar. Tomurcuklar, konik veya yumurta biçiminde olup birbiri üzerine kiremitvari kapanmış çok sayıda pullarla örtülmüştür. Erkek çiçek kozalakçıkları, sürgünler üzerinde yan durumlu veya kısa sürgünler üzerinde terminal olarak bulunurlar. Kısa saplı olup dik veya sarkıktırlar. Dişi çiçek kozalakçıkları, yeşil veya kırmızımtırak mor renkli pullarla örtülü olup sürgün uçlarında terminal olarak yer alırlar. Dişi kozalaklar olgunken sarkıktır. Her bir karpel iki adet kanatlı tohum taşır. Tohumlar, yumurtamsı veya elips biçimde, yandan basık olup kanatların ucunda kaşık şeklindeki bir çukura oturmuş, fakat kanatla tohum kaynaşmamıştır.
Kuzey yarım küresinin serin ve yağışlı bölgelerinde yaklaşık 40 türle temsil edilen ladin cinsinin, ülkemizde tek bir doğal türüne (Picea orientalis (L.) – Doğu Ladini)’ ne karşılık, uzak Asya’da özellikle Çin ve Japonya’da 18, Kuzey Amerika ve Kanada’da ise 7 türü geniş ormanlar kurar. Sayısız varyete ve formları ile aynı yayılış alanlarında bir arada yetişen türler arasında oluşmuş hibridleri mevcuttur (Coode ve Cullen, 1965b; Gökmen,1970; Yaltırık,1988; Anşin, 2001; Sarıbaş, 2008; Eckenwalder, 2009; Farjon, 2010).
