Dokuz benekli güve (Amata phegea) Altkanatlı güveler, kaplan güveleri ve çalı güve.. (Erebidae) ailesinden bir türdür. Türkiye'de Istranca, Çatalca-Kocaeli, Ergene, Güney Marmara, Doğu Karadeniz, Yukarı Sakarya, Orta Kızılırmak, Yukarı Kızılırmak, Yukarı Fırat, Erzurum-Kars, Antalya, Adana alt bölgelerinde doğal yayılış göstermektedir. Amata phegea seyrek ormanlık alanlar, kayalık dik yamaçlar, taşlık eğimlerde ve özellikle de çalılıklarında bulunduğu otlaklık alanlarda yaşarlar. Kuru ve sıcak habitatları tercih ettikleri belirtilse de bulundukları ortamlarda sıklıkla bir miktar nemlilik gözlenir.^[1] Güney Avrupa'da oldukça yaygındır; kuzeyde Almanya'ya, doğuda Anadolu ve Kafkasya'ya kadar gözlenebilirler.^[2]
Düşük rakımları tercih ederler; ancak güneşe bakan dağ yamaçlarında, 2000 metreye kadar yüksekliklerde gözlenebilirler.^[6]
Dokuz benekli güve bir monovoltin (yılda sadece bir kez üreyen, bir jenerasyon üreten) türdür. Yaz ayının sonlarında yumurtalarını genellikle yıllık gelişimli bitkilere yakın yerlere bırakır. Yumurtadan çıkan larvalar o yıl tekrar yeşeren bu konakçı sayılabilecek bitkilerle (Plantago, Rumex, Galium, Gramineae, Taraxacum ve bunlar gibi alçak gelişen yumuşak yapraklı bitkiler^[4]) beslenerek büyürler. Tırtıl, Mayıs ayında tamamen olgunlaştığında bitki döküntüleriyle kaplı toprak üzerine sabitlenmiş bir pupa oluşturur. Yaklaşık üç hafta sonra ortaya çıkan güveler bulundukları koşullara bağlı olarak Mayıs sonundan Ağustos ayına kadar güneşli günlerde ve gündüzleri uçarlar.^[6]


Bilimsel olarak Amata phegea (Linnaeus, 1758) şeklinde tanımlanır.

Amata etimolojisi

Amata Latincede `sevilen` anlamına gelen amatus kelimesinden türetilmiştir.

phegea etimolojisi

Phegea Milattan önce 2.yüzyılda yaşadığı sanılan Psophis kralı Phegeus`un kızının adıdır. Psophis aynı zamanda Yunanistan`ın Mora Yarımadasında, Arcadia bölgesinde yine M.Ö.2yy`da varolan bir yerleşim adıdır; bu nedenle muhtemelen ilk tür örneğinin bu bölgede tespit edildiğine işaret etmektedir. Parantez içerisindeki kısaltmalar ve tarih bu taksonu ilk yayınlayan bilim insanını ve ilk yayın tarihini belirtir. Linnaeus kısaltması bilim insanı Carl Linnaeus (1707-1778) için kullanılmıştır; modern taksonominin babası, İsveçli bir botanikçi, doktor ve zoologdur.