Hemşinşifaotu (Erigeronannuus) Papatyagiller (Asteraceae) ailesinden bir türdür. Türkiye'de sadece Doğu Karadeniz alt bölgesinde doğal yayılış göstermektedir. Tarlalar, dereler ve patikalarda; 800-1000 m yükseklikler arasında gözlemlenebilir.
Bilimsel olarak Erigeronannuus (L.) Pers. şeklinde tanımlanır.
Erigeron etimolojisi
Erigeron cins adı Yunancada `erken´ anlamına gelen eri- önelki ile, `yaşlı adam´ anlamına gelen geron kelimesinin birleşiminden türetilmiştir, `ilkbaharda yaşlı adam´ anlamına gelir; birçok türün erken çiçek açmasına ve meyve vermesine ve kabarık, beyaz tohum başlarına atıfta bulunur. Parantez içerisindeki kısaltmalar bu taksonu ilk yayınlayan kişiyi/kişileri, parantez dışındakiler ise ilk yayın ardından bu taksona revizyon yapan kişi/kişileri belirtir. L. kısaltması bilim insanı Carl Linnaeus (1707-1778) için kullanılmıştır; Linnaeus modern taksonominin babası, İsveçli bir botanikçi, doktor ve zoologdur. Pers. kısaltması bilim insanı Christiaan Hendrik Persoon (1761-1836) için kullanılmıştır.
Morfoloji
Bitki tek yıllık veya iki yıllıktır. Gövde dik, 60-100 cm, yapraklı, seyrek olarak yumuşak tüylü, uzun yayık tüylerle birlikte. Taban yapraklar, oluştuğunda, genişçe oval, 10 x 7 cm´ye kadar, kabaca dişli, her iki yüzeyde seyrek olarak yumuşak tüylü, tepe kısmı sivri veya hemen hemen obtus, taban ± 10 cm uzunluğa kadar kanatlı bir yaprak sapı şeklinde incelir. Gövde yaprakları çok sayıda, ters mızraksı veya elips şeklinde, 10 x 2.5 cm´ye kadar, kabaca dişli, tepe kısmı sivri, taban hemen hemen saplı; en üstteki yapraklar elips-mızraksı şeklinde, düz, sapsız. Kapitulum birkaç ile çok sayıda, yapraklı yalancı şemsiye üstünde. İnvolukrum 7-10 mm genişliğinde; fillariler hemen hemen eşit, 3-5 mm, yeşil veya esmerimsi renkli, orta damarda birkaç uzun şeffaf hiyalin çok hücreli tüylü. Işın çiçekleri 80-120 adet; dilsi çiçekler beyaz, mavimsi veya leylak renginde, 4-6 x 0.75-1 mm. Tüpsü taç yapraklar sarı, 2-2,5 mm. Akenler 0.75-1.25 mm, çok küçük tüylü. Tüpsü çiçeklerin papusu çift sıralı; dıştaki sıralar çok küçük pullu, içteki sıralar 10-15 kolay kırılıcı 1.5-2 mm tüylü; ışın çiçeklerinin papusları sadece çok küçük pullu.
Mungan Kılıç, Fatma & Kiliç, Murat. (2022). Türki̇ye’deki̇ Eri̇geron L. (şi̇faotu) Ci̇nsi̇ Üzeri̇ne Bi̇r Derleme.
NGBB (2022). Bizim Bitkiler. https://bizimbitkiler.org.tr. Erişim tarihi 5Ağu2022 (Türkiye bitkileri listesi, yayılış bilgileri ve Türkçe adları)
Kırsal Çevre (Sürekli). Kırsal Çevre ve Ormancılık Sorunları Araştırma Derneği. http://www.kirsalcevre.org.tr (Gönüllülerin bölgesel gözlemleri ile yayılış bilgilerinin güncellenmesi)
Lindon, Heather, Gardiner, Lauren, Vorontsova, Maria, & Brady, Abigail. (2020). Gendered Author List International Plant Names Index 2020 (Version 2) [Data set]. Zenodo. https://doi.org/10.5281/zenodo.3911077 (Flora tür epitetlerinde kullanılan bilim insanlarının isim kısaltmaları)
IUCN (2022). The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2022-1. (Türkiye´deki tehlike altında bulunan türler listesi)